Bonjour liebe leute,
Nog steeds zitten we hier in de wacht-modus, een soort twilight zone. Gekke tijd en daardoor vergeten we zelfs af en toe 'even' dat mijn moeder borstkanker heeft, maar de mensen om ons heen niet. Thank god! Want de kaartjes, lieve berichtjes, bloemetjes en chocola die mijn ouders en ik van jullie hebben gekregen doen ons goed.
Voor jullie is het misschien een kleine moeite, maar voor mij betekent dit heel veel. Dankjewel. Ook vette merci voor het trouw lezen van mijn blog. Het is fijn om te zien dat er zoveel mensen met je meeleven en aan je denken. Zonder jullie zou deze periode nog meer dikke vette meh zijn. Had ik al dankjewel gezegd?
Voorlopig zal de kanker ons leven nog wel beheersen, dus voel je vrij om er na te vragen. Ik vertel graag hoe het nu gaat en hoe het nu met de kanker staat, maar schroom niet om het ook over andere onderwerpen te hebben. Want wij (vooral mijn moeder) zijn zoveel meer dan alleen kanker.
Als afsluiting nog een sterke quote. Afgelopen donderdagavond zat ik het BNN-programma 'Over mijn lijk' te kijken en met mij, denk ik, vele anderen. Eén van de hoofdpersonen, de tweeëntwintigjarige Max, zegt in deze aflevering: "Je leeft niet maar één keer, je leeft elke dag." En dat vind ik een prachtig uitgangspunt. Laten we er elke dag iets leuks/fijns/gezelligs/moois van maken. *Gaat nu champagne koud leggen en ballonnen opblazen*
Nog steeds zitten we hier in de wacht-modus, een soort twilight zone. Gekke tijd en daardoor vergeten we zelfs af en toe 'even' dat mijn moeder borstkanker heeft, maar de mensen om ons heen niet. Thank god! Want de kaartjes, lieve berichtjes, bloemetjes en chocola die mijn ouders en ik van jullie hebben gekregen doen ons goed.
Voor jullie is het misschien een kleine moeite, maar voor mij betekent dit heel veel. Dankjewel. Ook vette merci voor het trouw lezen van mijn blog. Het is fijn om te zien dat er zoveel mensen met je meeleven en aan je denken. Zonder jullie zou deze periode nog meer dikke vette meh zijn. Had ik al dankjewel gezegd?
Voorlopig zal de kanker ons leven nog wel beheersen, dus voel je vrij om er na te vragen. Ik vertel graag hoe het nu gaat en hoe het nu met de kanker staat, maar schroom niet om het ook over andere onderwerpen te hebben. Want wij (vooral mijn moeder) zijn zoveel meer dan alleen kanker.
 |
| (Bron) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten