Daag vakantie

Potverdorie, door mijn jet lag ben ik helemaal wappie en heb ik gewoon totaal niet aan mijn blog gedacht. Shame on me! Natuurlijk kan ik niet een hele week niets van mij laten horen, dus hier is de nieuwe blogpost dan. Wij zijn (al lang) weer veilig geland en moeders stond ons samen met vaders op te wachten. Hoe leuk is dat als je meer dan 3 weken weg bent geweest?

Het was fijn om mijn ouders na z'n lange tijd weer te zien. Dat vonden zij ook, want we kregen een dikke vette hug van ze. Na onze aankomst hebben we even een drankje gedaan (én bitterballen gegeten, yes!). Daarna waren vriendlief en ik zo gaar als boter en wilden we alleen nog maar naar huis. Onze koffers waren helaas achtergebleven in Londen en werden dezelfde avond nog thuisbezorgd, dus wij hoefden er zelf niet mee te slepen. Winning. Na dit onthaal sloeg de bom toch in bij moeders. Het weekend was verder dus niet zo best voor haar. MAARR, deze slechte dagen zijn wel voor het laatst want er komt geen chemo meer. Alle zes zitten ze erop. Bijna-blije-dansjes-tijd dus.

Het is toch makkelijkere om door de zure appel heen te bijten als je weet dat er nu allemaal lekkere en fijne dingen op je wachten. We can do this.