'Dochter in Canada, ik richting Friesland,' moet moeders gedacht hebben. We staan aan de vooravond van de laatste chemo en mijn ouders zijn er lekker een paar daagjes tussenuit gepiept. Het gaat gelukkig weer ietsje beter, maar nog niet van jottum trek de fles wijn maar open en ga dansen op de bar. De laatste loodjes wegen dus inderdaad het zwaarst, maar moeders geeft niet op (mag ook niet).
Mam krijgt dinsdag wel een iets lichtere chemo dan de laatste twee keer in de hoop dat ze er toch iets beter doorheen rolt. Ze krijgt dan 75 % van de aanbevolen (driewekelijkse, hihi) hoeveelheid. Er komen dus weer pittige dagen aan, maar daarna gaat het zonnetje langzaam wat feller schijnen want dan staan 'alleen nog maar' de bestralingen op het programma. Ook pittig, maar waarschijnlijk op een heel andere manier. Amor vincit omnia, liefde overwint alles.
Volgende week vrijdag ben ik terug in ons kikkerlandje. Dan zie ik mijn mama ook weer in het 'echie' en kan ik haar & pap een big hug geven. Tot het zover is ga ik mij hier nog uitstekend vermaken, ga ik moeders opbeuren met al mijn verhalen en proberen wij allemaal toch zoveel mogelijk te genieten. We gaan ten slotte voor een goede afloop.
Tot volgende week!!
Volgende week vrijdag ben ik terug in ons kikkerlandje. Dan zie ik mijn mama ook weer in het 'echie' en kan ik haar & pap een big hug geven. Tot het zover is ga ik mij hier nog uitstekend vermaken, ga ik moeders opbeuren met al mijn verhalen en proberen wij allemaal toch zoveel mogelijk te genieten. We gaan ten slotte voor een goede afloop.
Tot volgende week!!
Kijk, hertjes tijdens het ontbijt in Victoria :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten