vrijdag 16 januari 2015

Look good, feel better

En we zitten alweer ruim een halve maand in 2015. De tijd gaat best snel in Huize Boeting, want het zijn goede dagen geweest de afgelopen week. Yeah, een beetje blijheid!

Confetti ❥

Maandag had mam een workshop van Look good, feel better in het ziekenhuis. Daar kreeg ze met nog aantal dames uitleg over hoe ze haar huid het beste kan verzorgen tijdens de chemo. Door de chemo wordt niet alleen je binnenste aangetast, maar je kan ook last krijgen van uiterlijke kwaaltjes. Je huid kan veranderen en je verliest je haar (en hoogstwaarschijnlijk ook je wenkbrauwen en wimpers). Na afloop hadden alle dames zichzelf mooi opgemaakt, ervaringen uitgewisseld en kregen ze een goodiebag naar huis. Deze twee uurtjes gaven mijn mams echt een boost. Even een positieve vibe binnen het hele kankergebeuren. 

Dinsdag was er wel een downmomentje: mam d'r haar heeft besloten om haar hoofd zo langzaamaan te gaan verlaten. Het zijn geen hele plukken of bossen, maar het is wel net wat meer dan normaal. Hierdoor komt het moment van de pruik wel dichtbij. Dit is na het verwijderen van mam haar borst, de tweede super heftige en zichtbare ontwikkeling. Over niet al te lange tijd zal er dus een afspraak bij de kapper in het ziekenhuis gemaakt worden. In de volgende blogpost (denk ik) meer hierover.

Verder zijn mijn ouders er nog een paar dagen lekker tussenuit gepiept. Groot gelijk hebben ze. Lekker wandelen in de bossen, je hoofd leegmaken en genieten. Het is nu een hele rare periode. Het hebben van kanker is onbeschrijfelijk heftig, maar ondertussen gaat het dagelijks leven wel gewoon door. Volgende week dinsdag heeft moeders de tweede chemo. We weten nu dat ze hoogstwaarschijnlijk ruim zes dagen 'ziek' zal zijn. Daarna zal het langzaam elke dag weer ietsje beter gaan. Hoe is het om nu al te weten dat je volgende week om deze tijd niet lekker bent, nergens zin in hebt en straks ook nog eens een kaal hoofd hebt? Ik weet het niet en ik wil juist zo graag iets doen om de pijn te verzachten, maar dat gaat niet. Het enige wat ik (we) kan doen is luisteren en alledaagse dingen als koken, schoonmaken, boodschapjes enzovoort een beetje uit handen nemen. Dat doe ik dan ook graag. Natuurlijk praten we er veel over, want kanker is a never ending story

Maar we blijven roeien met de riemen die we hebben en gaan alleen voor de keiharde overwinning!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten