Zo, we zitten zo'n beetje over de helft met de chemo's. Kunnen we nu achterover leunen en uitpuffen? Nee, want die van afgelopen dinsdag (dit was de derde) hakte er behoorlijk in bij mam. Toen ik uit mijn werk kwam, trof ik een zielig vogeltje aan op de bank dat helemaal nergens meer zin en puf voor had. Ik maakte snel wat eten, maar ook dat ging er niet echt in (het kwam er ook niet uit hoor!). Om half 8 lag mam al in bed in de hoop dat het morgen toch iets beter zou zijn.
Mam slikt een dozijn aan pillen. Hallo hé! Gelukkig helpen ze wel een beetje, maar die vieze smaak in haar mond blijft. En die gaat meestal pas na anderhalve week weg. Ook houdt ze wat vocht was. Dit hadden ze wel gezegd, alleen het is toch behoorlijk confronterend dat je aankomt zonder dat je daar wat aan kan doen.
Deze week doen we dus gewoon weer rustig aan. Dit lijkt heel makkelijk, maar dat is het niet. Moeders vindt het namelijk nog steeds moeilijk om te niksen. Toen ik voorstelde om een serie te gaan binge-watchen zei ze heel serieus "Maar overdag kijk ik geen tv". Aah schattig! Als je ziek bent mag je de hele dag tv kijken. Ik wilde er op dat moment alleen nog maar over haar pluizige bolletje aaien. Dat wil ik trouwens heel vaak, want het voelt zo fijn.
Laatst was ik met mam in de winkel en opeens vroeg ik mij af of ze haar pruik wel op had. Ik raakte lichtelijk in paniek, want ik was er heilig van overtuigd dat ze dat ding vergeten was. Maar gelukkig is er niets mis met moeders denkvermogen en had ze de pluizebol gewoon op. Ik zie gewoon soms het verschil niet met of zonder pruik, zo ben ik er al aan gewend. Het maakt mij trouwens verder ook niet uit of ze met pruik of zonder loopt, alleen moeders wil niemand laten schrikken met haar blote bolletje. Je mag er gerust naar vragen.
Voor de komende dagen dus veel rust, regelmaat en reinheid. Hopelijk kan mam zondag even onze carnavalswagen komen kijken, maar we forceren niets. Herstellen staat voorop en een diamant is niet te breken ;-).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten