Woensdag speelde ik taxichauffeuse voor mam en ging met haar mee naar het UMC voor de bestraling. Daarna had ze een afspraak staan voor een 'echte' borstprothese met bijpassende lingerie. We gingen dus van hot naar her.
Op naar Utrecht. Om 10 voor half 1 had mama de afspraak.
De rit naar Utrecht hebben we 3 jaar geleden ook vele malen gemaakt en dat zorgde er nu voor dat er weer wat herinneringen kwamen boven drijven. Bij aankomst bleek niets veranderd in de afgelopen jaren. Zelfde parkeerplek, zelfde ingang en zelfde wachtruimte. Flashback.
Hallo, daar zijn we weer voor een keer of 16. Zullen we afspreken dat we nu niet weer over een paar jaar op de stoep staan?
Ik mocht mee de bestralingsruimte in en de assistenten (of zijn het zusters?) legde uit wat ze precies allemaal deden. Mijn moeder moest haar bovenkleding uit en gaan liggen op een soort brancard. Daarna stelden ze alle apparatuur in. En dat luistert heel nauw! Mam moest heel stil liggen in één bepaalde houding met haar armen boven haar hoofd. Het bestralen an sich duurt maar een paar minuten en doet geen pijn.
Aansluitend een broodje happen in het ziekenhuis met dit uitzicht. Best rustgevend, toch?
Hierna gingen we weer terug naar Amersfoort waar mam om half 3 een afspraak had voor haar borstprothese. Spannend! Sinds de operatie vorig jaar november liep ze rond met een soort stoffenopvulling en daar was ze helemaal klaar mee, dus gingen we nieuwe borsten passen.
Hier hadden we de afspraak. De mevrouw die ons hielp was erg aardig en nam ook echt de tijd voor ons.
Van de verzekering heeft mam recht op 1 borstprothese per 24 maanden. Dat is best weinig, want de prothese gebruik je in principe iedere dag en je kunt er ook mee zwemmen. We zullen zien hoe lang mam met de hare gaat doen. Een borstprothese is gemaakt van siliconen en kost tussen de 194 en 214 euro. Weer moest mam haar bovenkleding uittrekken (ze kan wel nudist worden, haha). Haar omvang werd opgemeten en daarna kwamen de bh's en protheses op tafel. Het is gek om z'n siliconending in je handen te houden. Mam d'r maat woog ongeveer 500 gram en voelde koud aan toen het uit de verpakking kwam. Gek idee hè?
Keuzes, keuzes, keuzes. Waar gaan we mee naar huis?
Uiteindelijk vond mam 2 mooie bh's. Ik zag dat ze zich echt weer een beetje zekerder voelde over hoe ze er nu uitzag. Gelukkig maar, want ze verdient nog heel veel fijne jaren waarin ze zich op haar gemak moet voelen met haar eigen lichaam.
Hey sexy lady! Op naar huis na deze drukke dag.
Rond 4 uur zat ik weer in de trein naar Amsterdam. Even een momentje om de hele dag te overdenken. Aan de ene kant was ik die dag heel erg bewust van de kanker en de hele situaties waarin we zitten, maar aan de andere kant was het ook gewoon een dagje uit met mijn mams (die vindt dat ik af en toe opgefokt rij, sorry mam!).
Het is een behoorlijke lange blog geworden, maar nu hebben jullie een klein inkijkje gehad in ons leven. Gelukkig bevinden we ons weer in een licht stijgende lijn :).
Tot volgende week!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten